در این پست مشاوران آرتا جابز به جدیدترین اخبار مهاجرت به کانادا و تغییرات آن تا مهر ماه پرداخته‌اند.
اداره مهاجرت و شهروندی کانادا (IRCC) از معرفی ابزارهای خودکار جدید برای کمک به پردازش مجوز کار پس از فارغ التحصیلی (PGWP) و تمدید مجوز کار خبر داده است.
در حال حاضر، اطلاعات زیادی در مورد ابزارهای اتوماسیون جدید به جز این واقعیت که آنها دو وظیفه مهم را که معمولاً توسط افسران IRCC انجام میشود، بر عهده می‌گیرند: تریاژ (اولین ارزیابی برای تعیین فوریت برنامه ها) و ارزیابی واجد شرایط بودن برنامه ها.
این ابزارهای جدید چگونه مورد استفاده قرار خواهند گرفت؟
عملکرد تریاژ ابزارهای خودکار جدید «وظایف اداری و تکراری» مربوط به مرتب‌سازی درخواست‌ها بر اساس اولویت را بر عهده میگیرد – در تئوری به افسران مهاجرت اجازه میدهد تا زمان بیشتری را برای تمرکز بر روی عملکردهای سخت‌تر مانند تصمیم‌گیری تأییدیه‌ها در مورد برنامه‌ها متمرکز کنند.
به گفته IRCC، برخی از نمونه‌های درخواستی که نیاز به رسیدگی فوری دارند می‌تواند این موارد باشد: یک پزشک پزشکی خارجی که در درمان بیماران شرکت دارد یا یک کارگر خارجی که برای کار فوری سفر میکند یا به دلیل فوت در خانواده.
علاوه بر این، از ابزارهای جدید برای کمک به تعیین واجد شرایط بودن برنامه‌ها استفاده خواهد شد. به گفته این دپارتمان، ابزارهای خودکار به ارزیابی روتین بودن یا نبودن یک پرونده کمک میکند و می‌تواند بیشتر تعیین کند که آیا متقاضی واجد شرایط PGWP یا تمدید مجوز کار با استفاده از معیارهای ایجاد شده توسط افسران مهاجرت است یا خیر. این به افسران IRCC اجازه میدهد تا ارزیابی واجد شرایط بودن این برنامه‌ها را خودکار کنند.
معیارهای تعیین فوریت و واجد شرایط بودن برنامه‌ها در ابزارهای خودکار جدید IRCC گنجانده شده است. به گفته این بخش، این معیار بر اساس چارچوب‌های “قانونی و نظارتی” برای برنامه‌های PGWP و مجوز کار است. ابزارهای جدید به طور معمول ارزیابی خواهند شد تا مشخص شود که آیا تصمیمات آنها هم با معیارهای IRCC و هم با تصمیمات اتخاذ شده توسط افسران IRCC سازگار است یا خیر.
آیا این ابزارها میتوانند برنامه‌ها را رد کنند و آیا افسران انسانی همچنان درگیر هستند؟
نکته مهم این است که این ابزارهای جدید محدودیت هایی برای نظارت دارند. به عنوان مثال، در حالی که اقدامات خودکار می‌تواند به طور خودکار واجد شرایط بودن یک متقاضی را تأیید کند، آنها نمی توانند رد یا رد درخواست را توصیه کنند. برنامه هایی که واجد شرایط بودن آنها به طور خودکار تأیید نشده است ممکن است همچنان تأییدیه دستی را از یک افسر IRCC دریافت کنند.
این منجر به مهم‌ترین خطای اتوماسیون جدید IRCC میشود: یک افسر مهاجرت هنوز برای ارزیابی پذیرش و تصمیم نهایی در مورد تأیید یا رد کردن لازم است. علاوه بر این، افسران همچنین توانایی لغو تصمیمات اتخاذ شده توسط ابزارهای خودکار را دارند. این یک اقدام مهم و کلید تعهد اداره مهاجرت به استفاده مسئولانه از فناوری به نفع مشتریان مهاجرت است.
علاوه بر این، اتوماسیون جدید PGWP و برنامه‌های تمدید مجوز کار در معرض چندین بررسی قرار دارد. سیستم‌های خودکار باید تحت یک ارزیابی تأثیر الگوریتمی قرار می‌گرفتند تا تأثیر ابزارها بر پردازش برنامه‌ها را ارزیابی کنند. بررسی‌های اضافی قرار است به طور معمول انجام شود، از جمله برای تأثیرات تبعیض‌آمیز بالقوه، و همچنین حریم خصوصی و عملکرد امنیتی.
این ابزارها چه تاثیری بر پردازش اپلیکیشن خواهند داشت؟
در حالی که امید می‌رود این ابزارهای مهاجرتی جدید به IRCC در پردازش درخواست‌ها به موقع کمک کند، هنوز برای نتیجه گیری قطعی این موضوع زود است.
در یک کنفرانس مطبوعاتی در اوایل سال جاری، وزیر سابق مهاجرت، پناهندگان و شهروندی کانادا، شان فریزر، در مورد استفاده گسترده از هوش مصنوعی، تجزیه و تحلیل پیشرفته و ابزارهای خودکار در بخش مهاجرت صحبت کرد. وزیر فریزر با حفظ این موضوع که هنوز یک انسان مسئول تصمیم گیری نهایی است، به دستاوردهای عظیم در بهره وری و نرخ تایید بالاتر برای متقاضیان اشاره کرد – در شمال ۹۸٪.
IRCC اصول راهنمای جدیدی را برای PNP ترسیم میکند
استان‌ها محدودیتی برای تعداد نامزدهایی دارند که میتوانند از طریق PNP دعوت کنند. هر سال، دولت فدرال تعداد مشخصی از نامزدها را به هر استان و منطقه اختصاص میدهد.
از طریق PNP، استان‌ها میتوانند مهاجران اقتصادی را انتخاب کنند که دارای مهارت‌ها، ارتباطات یا سایر ویژگی‌هایی هستند که یک استان برای حمایت از نیروی کار و اقتصاد خود به آن نیاز دارد. استان‌ها و دولت فدرال مسئولیت مهاجرت را به اشتراک می‌‌گذارند. همه استان‌ها و مناطق کانادا (PTs) دارای PNP هستند به جز نوناووت و کبک که یک توافق جداگانه با دولت فدرال دارد.
نامزدهایی که نامزد استانی دریافت می‌‌کنند میتوانند درخواست اقامت دائم خود را به IRCC ارسال کنند. به عنوان مثال، داوطلبان اکسپرس انتری که نامزدی دریافت می‌‌کنند (به نام نامزدی بهبود یافته) میتوانند ۶۰۰ امتیاز اضافی تحت سیستم رتبه بندی جامع کسب کنند، در صورتی که نامزدی را بپذیرند و درخواست PNP تایید شده را به استانی که آنها را دعوت کرده است ارسال کنند. کسب ۶۰۰ امتیاز اضافی عملاً یک دعوت نامه برای درخواست در قرعه کشی اکسپرس اینتری را تضمین میکند.
نامزدها همچنین میتوانند مستقیماً برای نامزدی به یک دولت استانی (به نام نامزدی پایه) درخواست دهند.
اصول راهنما برای تخصیص
وقتی IRCC تصمیم میگیرد که چند نامزدی برای یک دولت استانی باید اختصاص یابد، معمولاً از اصول راهنما استفاده میکند. IRCC می‌‌گوید هدف از اصول راهنمای PNP این است:
یک چارچوب سیستماتیک و مبتنی بر شواهد برای تعیین تخصیص PNP سال به سال ایجاد کنید.
از طریق تخصیص‌هایی که منعکس‌کننده استفاده و روندهای گذشته است، از جمله تقسیم دقیق‌تر بین فضاهای مبتنی بر و بهبودیافته، یک عملیات عالی را به صورت قابل پیش‌بینی معرفی کنید. و با اطلاع دادن به ملاحظاتی که IRCC برای اطلاع رسانی توصیه‌های تخصیص به وزیر استفاده میکند، از شفافیت بیشتر با استان‌ها و مناطق (PTs) حمایت کنید. این شامل کار با آنها بر روی اقداماتی برای بهبود استفاده قابل پیش بینی از تخصیص است (مانند ایجاد محدودیت در اندازه درخواست‌های تخصیص مجدد و توزیع مجدد).
IRCC بیشتر اصول راهنما را به عوامل کمی و کیفی تقسیم میکند که به منظور بهبود قابلیت پیش بینی و در دراز مدت، بهبود زمان پردازش برای برنامه‌های کاربردی PNP پایه است.
این گزارش می‌‌گوید با ایجاد قابلیت پیش‌بینی بیشتر، IRCC در موقعیت بهتری برای تخصیص نامزدها به استان‌ها و کاهش تعداد درخواست‌های تغییرات دریافتی از PTها خواهد بود.
دپارتمان می‌‌گوید که ملاحظات کمی منعکس کننده اهداف و نتایج مطلوب برنامه ریزی مهاجرت منطقه ای (مانند PNP و برنامه مهاجرت اقیانوس اطلس) خواهد بود. این سهم مهاجران اقتصادی را در مقایسه با سهم جمعیت و میزان نگهداری در هر PT نشان میدهد. این داده‌ها به IRCC کمک میکند تا تعداد نامزدها را در تخصیص خود تعیین کند.
هنگامی که IRCC در مورد اندازه افزایش تخصیص استانی تصمیم میگیرد، ملاحظات کیفی برای تنظیم تعداد مورد استفاده قرار میگیرد. IRCC از طریق مشاوره برای درک بهتر نیازهای آنها و ایجاد تغییرات به دنبال بازخورد از PT و سایر ذینفعان است. این شامل حسابداری برای تخصیص‌های دیگر است که از یک نیاز منطقه ای مانند برنامه مهاجرت اقیانوس اطلس (AIP) یا پایلوت مهاجرت روستایی و شمالی پشتیبانی میکند.
برنامه مهاجرت اقیانوس اطلس
ATIP اشاره ویژه‌ای به AIP دارد. در سال اول، AIP از یک مدل جمعیتی استفاده کرد که بر اساس درصد هر استان از کل جمعیت منطقه بود. IRCC هنوز این رویکرد را برای ۲۰۰۰ تخصیص اول اعمال میکند.
پس از اینکه این تخصیص‌ها توزیع شد، IRCC سپس میزان استفاده گذشته از تخصیص‌ها، استراتژی‌های رشد مهاجرت استانی و سهم فضاهای مهاجرت اقتصادی، مانند اکسپرس اینتری یا PNP را تعیین میکند.
تخصیص چند ساله برای PNP
این دستورالعمل‌ها همچنین در برنامه چند ساله اخیراً تأیید شده برای PNP و برنامه مهاجرت اقیانوس اطلس استفاده میشود.
برنامه چند ساله جدید بسیار شبیه برنامه سطوح مهاجرت عمل میکند و به دولت‌های PT برای سه سال قبل تخصیص میدهد، اگرچه تخصیص‌ها میتوانند تغییر کنند.
پیش از این، تخصیص تنها یک سال در یک زمان اختصاص داده می‌‌شد که چالش هایی را برای استان‌ها در برنامه ریزی زیرساخت‌ها مانند مسکن یا اطمینان از وجود مراقبت‌های بهداشتی کافی و همچنین خدمات اسکان برای تازه واردان ایجاد می‌‌کرد.
در آن زمان همچنین اعلام شد که تعداد کلی تخصیص PNP 44 درصد برای سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است.
طرح سطوح مهاجرت
برنامه جدید سطوح مهاجرت برای سال‌های ۲۰۲۴-۲۰۲۶ تا اول نوامبر سال جاری منتشر خواهد شد. این طرح اهداف پذیرش اقامت دائم را برای سه سال آینده ترسیم میکند و به شکل گیری استراتژی مهاجرت کانادا کمک میکند.
در برنامه ۲۰۲۳-۲۰۲۵، PNP بیشترین تعداد پذیرش مقیم دائم برنامه ریزی شده را به خود اختصاص داد که هدف آن از ۱۰۵۵۰۰ پذیرش در سال ۲۰۲۳ شروع شد و به ۱۱۷۵۰۰ پذیرش PNP در سال در سال ۲۰۲۵ افزایش یافت.
مارک می‌لر وزیر مهاجرت گفته است که پیش بینی نمی کند که اهداف در برنامه آتی کاهش یابد. با توجه به اهداف بالا و فشار دولت‌های استانی برای افزایش تعداد تخصیص ها، این احتمال وجود دارد که هر گونه تجدید نظر در اهداف پذیرش PNP موجود افزایش یابد.
آنچه باید در مورد مجوزهای کاری آزاد همسر بدانید
همسران، قانون عرفی و شرکای زناشویی شهروندان کانادایی یا مقیم دائم می توانند مجوز کار آزاد را در زمانی که درخواست حمایت مالی آنها برای اقامت دائم در حال بررسی است، دریافت کنند.
مزیت مجوز کار آزاد همسر این است که افراد حمایت شده می توانند تقریباً برای هر کارفرمایی در کانادا کار کنند و از نظر مالی خود و خانواده خود را در طول فرآیند درخواست حمایت کنند.
همسران، شرکا و وابستگان ساکنان دائم، شهروندان، کارگران موقت و دانشجویانی که قبلاً در کانادا هستند، واجد شرایط مجوز کار آزاد هستند. این در واقع اقدام جدیدی است که توسط اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) در ماه می ۲۰۲۳ اعلام شد.
پیش از این، مجوزهای کار آزاد فقط برای متقاضیان از طریق حمایت داخلی یا کسانی که قبلاً با ویزای اقامت موقت (TRV) در کانادا زندگی می کردند در دسترس بود. IRCC قصد دارد درخواست‌های ارسال شده از طریق برنامه حمایت از همسر را ظرف ۱۲ ماه پردازش کند.
کفالت همسر چیست؟
اسپانسرینگ همسر بخش مهمی از سیستم مهاجرتی کانادا است. اگر مقیم دائم کانادا هستید، می‌‌توانید از همسر، قانون عرفی یا شریک زناشویی خود حمایت مالی کنید تا آنها بتوانند اقامت دائم کانادا را دریافت کنند.
به منظور حمایت مالی، شما و همسر یا شریک خارجی خود باید ثابت کنید که در یک رابطه معتبر هستید که واجد شرایط یکی از سه دسته زیر است:
همسر: شما به طور قانونی ازدواج کرده اید.
شریک زندگی مشترک: شما حداقل ۱۲ ماه متوالی در یک رابطه زناشویی با شریک زندگی خود زندگی کرده اید یا زندگی کرده اید.
شریک زناشویی: شما باید حداقل به مدت ۱۲ ماه در یک رابطه مستمر و متعهد بوده باشید اما موانع قابل توجهی داشته باشید که شما را از اقامت با یکدیگر باز می‌‌دارد (مانند موانع فرهنگی، مذهبی یا مهاجرت).
حمایت از یک همسر یا شریک متضمن تعهد به ارائه حمایت مالی از شخص تحت حمایت، از جمله فرزندان تحت تکفل است. به عنوان یک حامی، شما ملزم به امضای تعهدی خواهید بود که وعده تامین نیازهای اولیه شخص مورد حمایت را میدهد.
این نیازهای اساسی عبارتند از:
مسکن، از جمله قبوض آب و برق؛
مواد غذایی و محصولات بهداشت شخصی؛
پوشاک و سایر اقلام ضروری برای زندگی روزمره؛
هزینه‌های پزشکی که تحت پوشش بیمه سلامت عمومی نیستند، مانند مراقبت از دندان و چشم.
مدت این تعهد ۳ سال از روزی است که همسر، شریک زندگی مشترک یا همسر شما مقیم دائم میشود.
معیارهای واجد شرایط بودن برای مجوز کار آزاد همسر چیست؟
برای در نظر گرفتن مجوز کار آزاد، داوطلب باید:
متقاضی اصلی باشید که درخواست اقامت دائم را تحت عنوان همسر یا شریک مشترک حقوقی در کلاس کانادا ارسال کرده است. یا به عنوان یک همسر، شریک زندگی مشترک یا شریک زناشویی تحت طبقه خانواده که پس از بررسی کامل بودن توسط IRCC برای رسیدگی پذیرفته شده است و رد یا پس گرفته نشده است.
درخواست مجوز کار را ارسال کرده باشید که مدت زمان مجوز کار درخواستی حداکثر دو سال باشد.
آیا موضوع درخواست حمایتی است که توسط شهروند کانادایی یا همسر مقیم دائم، شریک زندگی مشترک یا شریک زناشویی آنها ارائه شده است.
در زمان درخواست، آدرس محل سکونت خود را با حامی مالی خود در کانادا داشته باشید.
دارای وضعیت اقامت موقت معتبر در کانادا یا واجد شرایط بودن و درخواست بازگرداندن وضعیت خود هستند.
متقاضی و حامی باید تمام شرایط واجد شرایط بودن تحت حمایت همسر یا شریک عادی را داشته باشند.
تعهد کانادا به اتحاد مجدد خانواده
معرفی مجوزهای کار آزاد برای حمایت از همسر خارج از کشور در ماه مه همراه با سایر اقدامات الحاق خانواده توسط IRCC مانند:
زمان پردازش سریعتر ویزای اقامت موقت (TRV) برای متقاضیان همسر
ابزارهای پردازش جدید و اختصاصی برای متقاضیان TRV همسر
تمدید مجوز کار آزاد برای دارندگان مجوز کار آزاد که بین اول اوت تا پایان سال ۲۰۲۳ منقضی میشود
شان فریزر، وزیر مهاجرت در زمان اعلام این اندازه‌گیری‌ها، گفت که IRCC متعهد است که خانواده‌ها را به نحو مؤثرتری جمع کند و به آنها اجازه دهد یک بار در کانادا کار کنند و زندگی خود را تامین کنند. او گفت که با انجام این کار، کانادا به تازه واردان کمک میکند تا به پتانسیل واقعی خود دست یابند و در عین حال اقتصاد کانادا را تقویت می‌‌کنند.